Do I wojny światowej na wieży kościelnej znajdowały się trzy dzwony: Jan, Szczepan i Zuzanna.
Dwa z nich wykonano w 1624 roku, jeden w 1839 roku.
Największy z nich posiadał napis: "Da pacem Domine in diebus nostris (...)", które to wołanie
o pokój w dobie wojny 30-letniej było szczególnie aktualne. Na najmniejszym z
dzwonów widniał napis: "Omnis spiritus laudet Dominum". Trzeci dzwon darował kościołowi
Pączewianin Małkowski, jako dowód swej wdzięczności za błogosławieństwo i opiekę nad
jego majątkiem w czasie wojen napoleońskich.
Z rozporządzenia władz pruskich, dzwony pączewskie zarekwirowane zostały na cele wojenne.
Dwa zdjęto i 23 listopada 1917 roku oddano do przetopienia. Trzeci pękł w 1920 roku.
Pożegnanie dzwonów przed oddaniem ich do przetopienia w 1917 roku
W 1919 roku proboszcz Rekowski sprawił nowy, 117 kilogramowy
dzwon. Zdobił go napis: "Sancta Maria - ora pro nobis".
W 1923 rokuproboszcz Błędzki sprawił następny dzwon,
tym razem o wadze 274 kg.
Tak więc do II wojny światowej Pączewo posiadało dwa dzwony. Niestety okupant hitlerowski
zabrał je w 1943 roku na cele wojenne.
Po skończonych działaniach wojennych najstarszy dzwon
(pęknięty) z 1624 roku, został ponownie przelany w 1958 roku. Jako Józef umieszczono go na wieży.
Staraniem proboszcza Stachowiaka, zakupiono w 1978 roku
dalsze dwa dzwony. Ich poświęcenie odbyło się 11 czerwca. Nadano im imiona Maryja i Alojzy.
Maryja i Alojzy Rodzice Chrzestni dzwonów Maryja i Alojzy
Nie można zapomnieć też o sygnarku, który jeszcze kilkanaście
lat temu przypominał, że za 5 minut zacznie się msza. Zawieszony był na przyczółku prezbiterium
zwieńczonego chorągiewką-wiatrowskazem.
Na podstawie: M. Pestka-Garnyszowa "Pączewo - z dziejów i obyczaju wsi kociewskiej".
Skany z tejże publikacji. Fotografie ze zbiorów własnych.
